Stonoga
wierszyk polski
Mieszkała stonoga pod Biała,
Bo tak się jej podobało.
wierszyk polski
Mieszkała stonoga pod Biała,
Bo tak się jej podobało.
Raz przychodzi liścik mały do stonogi,
Że proszona jest do Białej na pierogi.
Ucieszyło to stonogę,
Więc ruszyła szybko w drogę.
Nim zdążyła dojść do Białej,
Nogi jej się poplątały:
Lewa z prawą, przednia z tylną,
Każdej nodze bardzo pilno,
Szósta zdążyć chce za siódmą,
Ale siódmej iść za trudno,
No, bo przed nią stoi ósma,
Która właśnie jakiś guz ma.