Dlaczego zając ma długie uszy?
bajka mansyjska (syberyjska)
Było to bardzo, bardzo dawno temu. Wtedy lasem i zwierzętami rządził Wielki Łoś.
Pewnego razu Łoś i Łosiowa radzili nad tym, któremu ze zwierząt podarować rogi. Właśnie opodal przebiegał zając. Posłyszał rozmowę. Zatrzymał się, a potem podkradł się blisko i schował za pieńkiem.
Słucha zając pilnie i myśli sobie: „Gdy dostanę rogi, będę zwierzem srogim”…
Tymczasem Wielki Łoś mówi:
- Te zgrabne rogi damy jeleniowi. A te drugie większe, jak myślisz, czyją głowę ozdobią?
Łosiowa już, już chciała coś Łosiowi poradzić, gdy zając wyskoczył szybko zza pieńka i zawołał:
- O, te rogi pasują tylko do mojej głowy! Podaruj, Wielki Łosiu, rogi zajączkowi. Popatrz, jak bardzo są mi potrzebne! Teraz nie ja, zając, będę się bał, ale wszyscy ci, którzy mnie napotkają.
Zając nie mógł się nacieszyć rogami. Skakał, tańczył, śpiewał tak głośno, aż ochrypł. A wtem z wielkiego drzewa spadła szyszka. Prosto na głowę zająca! Zając, aż podskoczył ze strachu i, nie oglądając się nigdzie, popędził prosto przed siebie. Zapomniał biedaczek, że ma rogi – zaplątał się w krzakach. Drżąc cały, próbował się uwolnić z trzymających go gałęzi.
Na próżno. Zaczął wołać na pomoc Wielkiego Łosia.
A Łoś się śmieje:
- Widzę, że z ciebie strachajło! A strachajle nawet największe rogi nie pomogą. Lubisz podsłuchiwać, więc bardziej przydadzą ci się długie uszy.
Tak oto zajac stracił rogi, a na ich miejsce wyrosły mu długie, bardzo długie uszy.
Autor: Bolesław Zagała
Przeczytaj też bajki z innych zakątków świata w zakładce:
a także inne bajki azjatyckie oraz „Najkrótsze bajki" autorstwa B. Zagały
Wydanie I z 1967 roku, Nasza Księgarnia
Wydanie II z 1973 roku, Nasza Księgarnia
Wyd, III z 1989 roku, Nasza Księgarnia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Osobom spamującym, próbującym reklamować w komentarzach inne strony- podziękuję i ich komentarze będą usuwane.
Pozostałym, bardzo dziękuję za wyrażenie swojej opinii i zapraszam ponownie:)