Grymaśna czapla
bajka białoruska
Czapla spacerowała sobie po łące nad rzeką i namyślała się, co by tu zjeść. Woda płynęła płytko i spokojnie, wszystko było z góry widać jak przez szybę. Czapla dostrzegła szczupaka-zbója, kiedy przemykał się w pogoni za stadkiem maleńkich rybek.
— Patrz, szczupak! — krzyknęła przelatująca czajka. — Widzisz go? Złap go i zjedz.
Ale czapla pokłapała tylko długim dziobem i powiedziała:
— Szczupak jest za chudy.
Czekała, długo czekała, aż tu nadpłynął lin.
— Lin, lin, widzisz go? — wołała czajka, trzepocząc skrzydłami. — Lin jest tłusty, złap go i zjedz.
Ale czapla pokręciła tylko długą szyją i powiedziała:
— Lin ma za wiele ości.
 |
| Ilustracja: John James Audubon |
Czekała, jeszcze dłużej czekała, aż tu błysnęły w wodzie dwie srebrne płotki.
— Płotki, płotki! — krzyknęła czajka. — Złap je i zjedz.
Ale czapla przestąpiła z jednej długiej nogi na drugą długą nogę i powiedziała:
— Płotki są za małe. Czajka zawołała:
— Kiedy tak grymasisz, to już nie będę nic dla ciebie wypatrywać na śniadanie. Poluj sobie sama. Ki — wit! Ki — wit!
I odleciała. Słońce wzeszło wysoko i grzało, ryby się pochowały.
Czapla czekała, długo czekała, strasznie długo czekała. Wreszcie poczuła taki głód, że już nie mogła czekać dłużej.
Pokiwała długim dziobem, pokręciła długą szyją, poszła na długich nogach nad rów i zjadła zwykłą żabę.
Przeczytaj też bajki z innych zakątków świata w zakładce:
Alfabetyczny spis treści wszystkich bajek oraz inne bajki europejskie
Ilustracje nie są oryginalnymi grafikami w wydaniach papierowych tej bajki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Osobom spamującym, próbującym reklamować w komentarzach inne strony- podziękuję i ich komentarze będą usuwane.
Pozostałym, bardzo dziękuję za wyrażenie swojej opinii i zapraszam ponownie:)