bajka rosyjska - wschodniosłowiańska - Co to za ptak?

Co to za ptak?

bajka rosyjska

Był sobie Gąsior. Bardzo głup i i zawistny. Wszystkim Gąsior zazdrościł, ze wszystkimi się kłócił, na wszystkich syczał...

Kiwali też wszyscy głowami i mówili: 

— No, no, gagatek z tego Gąsiora!... 

Pewnego razu zobacz ł Gąsior pływającego po stawie Łabędzia. Spodoba a się Gąsiorowi długa łabędzia szyja.

„Och, gdybym miał taką szyję!" — pomyśla ł Gąsior. 

I nuże prosić Łabędzia :

— Zamieńmy się. Weź sobie moją i daj mi swoją szyję. 

Pomyślał chwilę Łabędź i zgodz ł się. 

Zamienili się.

Dostał Gąsior długą, łabędzią szyję i nie wie, co z nią począć. To ją wykręci, to wyciągnie, to znów zwinie w pierścień — tak czy siak, niewygodnie mu z nią. 

Zobaczył go Pelikan i wybuchną ł śmiechem. 

— Ani Gąsior, ani Łabędź ! Cha¬ -cha-cha !

Obraził się Gąsior, gotów już był zasyczeć, ale zwróci ł właśnie uwagę, że Pelikan ma dziób z dużym workiem.
„ O, gdybym mia ł taki dziób z workiem!" — pomyślał Gąsior.

I powiada do Pelikana : 

— Zamieńmy się, dam ci swój czerwony dziób, a ty mi swój dziób z workiem. 

Znowu roześmiał się Pelikan, ale się zgodził. 

Zamienili się.

Spodobały się Gąsiorowi te zamiany. 

Z Żurawiem zamien ł się nogam i i zamiast swoich błoniastych dostał cienkie, żurawie.

Wronie oddał swoje duże, białe skrzydła i wziął sobie jej małe i czarne.

Długo namawiał Gąsior Pawia, żeby oddał swój barwny wachlarz w za kusy, gęsi ogonek. W końcu namówił.

A dobry Kogut podarował Gąsiorowi swój grzebień, bródkę i na dodate: " ku - ku - ry - ku!"

Był teraz Gąsior niepodobny do nikogo. 

Idzie Gąsior na żurawich nogach, macha bez potrzeby wronimi skrzydłami i kręci łabędzią szyją na wszystkie strony. 

Nadeszło stado gęsi. 

— Gęgu-gęgu-gęgu! Co to za ptak? — zdziwiły się gęsi. 

— Jestem Gąsiorem ! — zawołał Gąsior. 

Zatrzepota ł wronimi skrzydłami, wyciągnął łabędzią szyję i wrzasnął na całe pelikanie gardło: 

— Ku-ku- -ry-ku! Jestem najładniejszy ze wszystkich! 

— No, skoro jesteś gąsiorem, to chodź z nami — powiedziały gęsi.

Poszły gęsi na łączkę a Gąsior za nimi. Wszystkie gęsi skubią trawę, a Gąsior tylko kłapie dziobem z dużym workiem, trawy skubać nie może.

Poszły gęsi kąpać się w stawie, a Gąsior za nimi. 

Wszystkie gęsi pływają, a Gąsior biega na brzegu, bo mu żurawie nogi pływać nie pozwalają. 

Śmieją się gęsi:

- Gęgu - gęgu - gęgu!

A Gąsior im w odpowiedzi:

- Ku - ku- ry- ku!

Wyszły gęsi z wody, a tu wyrósł jakby spod ziemi Lis! Zagęgały gęsi i odleciały. Jeden tylko Gąsior został. 

Wronie skrzydła unieść go nie mogą, pobiegł więc na żurawich nogac , ale zapląt ł się w sitowiu jego pawi wachlarz...

Chwyci ł go Lis za długą łabędzią szyję i niesie... 

Zobaczyły to gęs , podleciały do Lisa i nuże go skubać ze wszystkich stron. Lis wypuścił z pys a Gąsiora i uciekł.

— Dzięki wam za ratunek ! — powiedzia ł Gąsior. — Teraz wiem, co zrobię. 

Poszedł Gąsior do Łabędzia i odda ł mu dług ą szyję.

Pelikanowi zwróci ł dziób z dużym workiem. Żurawiowi — cienkie nogi, Wrona dostał a z powrotem swoje czarne skrzydła, a Paw — swój barwny wachlarz, dobremu zaś Kogutowi odda ł Gąsior grzebień, bródkę i na dodate k „kukuryku".

I był znowu Gąsior jak wszystkie gąsiory. Tylko teraz już mądry i niezawistny. To już cała o nim bajeczka. 

Koniec ! 

Autor i ilustrator: W. Sutiejew

Przełożyła: Maria Dolińska

Przeczytaj też bajki z innych zakątków świata w zakładce: 

Alfabetyczny spis treści wszystkich bajek, a także inne bajki europejskie.