Spóźniony słowik - bajka polska, wierszowana

Spóźniony słowik

bajka wierszowana polska

ilustracja: Olga Siemaszko

Płacze pani Słowikowa w gniazdku na akacji,

bo pan Słowik przed dziewiątą miał być na kolacji,

Tak się godzin wyznaczonych pilnie zawsze trzyma,

A już jest po jedenastej - i Słowika nie ma!

Wszystko stygnie: zupka z muszek na wieczornej rosie, 

sześć komarów nadziewanych w konwaliowym sosie, 

motyl z rożna, przyprawiony gęstym cieniem z lasku, 

a na deser - tort z wietrzyka w księżycowym blasku. 

Może mu się co zdarzyło? Może go napadli? 

Szare piórka oskubali, srebry głosik skradli? 

To przez zazdrość! To skowronek z bandą skowroniątek! 

Piórka - głupstwo, bo odrosną, ale głos - majątek!

Ilustracja: Adam Kilian

Nagle zjawia się pan Słowik, poświstuje, skacze...

Gdzieś ty latał? Gdzieś ty fruwał? Przecież ja tu płaczę!

A pan Słowik słodko ćwierka: "Wybacz, moje złoto,

Ale wieczór taki piękny, ze szedłem piechotą!"

Ilustracja: Renata Krześniak

Autor: Julian Tuwim

Ilustracje pozostałe: 

Pamiętam również bajkę na kliszy do projektora 
z ilustracjami Przemysława Woźniaka:
https://diafilm.pl/ - Wydawca: "Polfilm".

Przeczytaj też bajki z innych zakątków świata w zakładce: 

Alfabetyczny spis treści wszystkich bajek, a także inne bajki europejskie