Leśny rajd- bajka polska wierszowana Jerzego Dąbrowskiego

Leśny rajd

bajka polska wierszowana

Już od rana wieść się niesie,

rajd odbedzie się po lesie.

Ilustracja: Danuta Przymanowska

Kompletują się załogi

by na leśne ruszyć drogi.

Ilustracja: Robert Budecki

Wiewióreczka rudozłota

myśli: - Wezmę na pilota,

znajomego mi Zajaczka.

Ilustracja: Danuta Przymanowska

Skoro biega tak po łączkach,

skoro kica przez dzień cały,

pilot bedzie zeń wspaniały!

Ilustracja: Robert Budecki

Zajac przysiadł koło steczki

nad ofertą Wiewióreczki.

I jął rozmyślać, badać:

- Wypada? Czy nie wypada?

Żebym jechał z tą Wiewiórką?

Ilustracja: Robert Budecki

Przecież pod najbliższą górką,

wóz zatrzyma się i stanie.

Kogo wtedy czeka pchanie?

Kogo do tej pracy drapną?

Ilustracja: Robert Budecki

Komu uszy wnet oklapną?

Marny powód do uciechy,

Wiewióreczka zje orzechy,

ja kapusty nie dostanę.

Zdrowie stracę, z czym zostanę?

Ilustracja: Robert Budecki

A poza tym, mnie szalenie,

denerwuje, że seplenię. A seplenię,

bo jedździłem już z Wiewiórką i wybiłem 
przez nią właśnie - mój ząb przedni.

Biedny ty Zajączku, biedny.

I zapłakał sobie Zając,

swój ząb piękny wspominając.

Ilustracja: Robert Budecki

- "Co mam robić? Tak czy owak,

może lepsza będzie Sowa?

Z panią Sową, że tak można,

jazda czeka mnie ostrożna.

W takim razie zważyć trzeba,

strona prawa, strona lewa?

Strona górna, strona dolna?

Tu zajęta, tutaj wolna!

Ilustracja: Robert Budecki

Sowę wezmę. Niech mnie lasem

przeprowadzi". - A tymczasem:

inna się załoga tworzy.

Ilustracja: Robert Budecki

Jeleń zgrabny, rączy, hoży,

w głowę skrobie się rogami.

- Między nami jeleniami,

jestem w bardzo wielkiej kropce.

Może zabrać z sobą Owcę?

Owca bedzie mi beknięciem

dawać sygnał na zakręcie.

Daję słowo, dla kierowcy

jest najlepszy pilot z Owcy.

Hej! Owieczko! Zbliż się proszę,

Zechciej podać mi kalosze.

Jestem bardzo delikatny

i na katar tak poddatny.

- Apsik! Nikt mi nie odpowie?

- Na zdrowie, owszem, na zdrowie.

- Pojedź ze mną tym pojazdem,

a uczynię z ciebie gwiazdę.

Ilustracje: Robert Budecki

Każdy wie, że przy Jeleniu,

wszyscy pozostają w cieniu,

lecz kto przy Jeleniu blisko

ten ma ważne stanowisko.

Moja Owco, a więc jak?

- Tak, panie Jeleniu, tak.

- Choć się chwalić nie wypada

jestem lepszy niż Zasada:

Rajd Sosnowy, Rajd Dębowy,

Rajd Głogowo - Malinowy.

Rajd przez rzekę, rajd przez góry,

nie pamiętam nazw niektórych,

ale wygrywałem wszędzie.

I tym razem też tak będzie.

Tylko zważaj na mój znak.

- Tak, panie Jeleniu, tak.

- Gdy będziemy jechać w nocy,

wtedy dasz mi ciepły kocyk.

Rogi mi owiniesz szalem,

i pomkniemy śmiało dalej.

Pamiętaj, na skraju lasu

będzie punkt kontroli czasu.

Potem, ku mojej radości,

odcinek dużej szybkości.

Ja lubię pędzić, tak!

- Tak, panie Jeleniu, tak.

Pogadali i niedługo,

juz załogę tworzą drugą.

Ślimak także przywędrował.

Wysunął różki i schował.

Pod liściem usiadł i czeka.

- Rajdowa droga daleka,

zagadka dla mnie nie prosta:

wziąść udział, czy lepiej zostać?

Wysunął różki i schował, 

tak się sprawą zdenerwował.

Nikt nie dostrzegł nieboraka.

Nie zważają na Ślimaka!

Ilustracja: Robert Budecki (lekko zmodyfikowana:):)

Wilk tymczasem zębem kłapie.

- Jeździć dobrze nie potrafie.

Mogę ucapić za nogę,

Lecz chwileczkę, zdaje mi się,

pomocnika znajdę w Lisie.

Ilustracja: Robert Budecki

Chytra sztuka, okiem strzyże,

wie jak do mety najbliżej,

zna sposobów sto i dwieście:

jak ominąć doły w lesie,

jak zasłonić się swą kitą,

by go w porę nie odkryto.

Drogi Lisie, jeśli można,

pognaj ze mna na rajd, pognaj!

- A co dasz mi?

- Dam dwa sery.

- Wilku! To stare numery!

Już coś było o tym serze,

znam tę bajke, mówiąc szczerze.

Wilku, pan mnie nie oszukasz,

tak jak Lis oszukał Kruka.

Ilustracja: Robert Budecki

- Lisku, proszę bardzo grzecznie,

z toba jeździć chce koniecznie.

Masz tabliczkę czekolady

z orzechami. 

- Nie da rady!

Ilustracja: Robert Budecki

Jeśli bardzo ci zależy

daj mi raczej coś z odzieży.

Nowe jeansy i kurteczkę.

- Nie dam!

- No to cześć!

- Nie, chwileczkę...

- Słucham?

- Ostatecznie, mogę, 

ale czy ty choć znasz drogę?

- Panie Wilku, dzieckiem byłem,

a już z tatą tu jeździłem.

- Jak to?

- Tak to. 

Właśnie z ojcem,

jeździłem tędy Rolls- Roysem.

Tatuś był ambasadorem.

Miał w tym lesie piękna norę.

Nosił smoking, albo frak..

- Niemożliwe!

- Ależ tak!

Ilustracja: Robert Budecki

- Lisie? Więc nie byłem w błędzie?

Z Tobą mogę jechać wszędzie!

- Najpierw kurtka!

- Ach, to na mecie!

Muszę mieć gwarancję przecież,

że dowieziesz mnie bezpiecznie.

- No, jeżeli chcesz koniecznie...

Niech tak bedzie, trudna rada.

- Daj te jeansy.

- Bierz i wsiadaj!

- Już, jestem gotów do czynu.

- Startujemy za pięć minut!

Żuraw sędzia w czapce w kratkę,

czujnie swą obraca szyję, 

nic się przed nim nie ukryje.

- Żuraw wszystko przysposobi,

głos oddaje starterowi.

Starter - Wróbel wlazł na sosnę,

ćwierknał "ćwir", a echo głośne,

"ćwir" powtarza, w dali gubi.

Wróbel tak na starcie mówi:

- Zawodników się uprasza,

by pamiętali o pasach.

Niech drogi nie zajeżdżają!

Niech kolegom pomagają!

Niech tak jadą aby każdy,

chwalił ich za sposób jazdy.

Przypominam w chwili tej,

obowiązuje fair - play. 

I tutaj przerwał w pół słowa

bo wpadła pomoc drogowa.

Pakowny wózek ze sprzętem.

Pełno w nim dętek, nakrętek,

trzy reflektory i motor.

Pomoc drogowa jak złoto!

Na wózku bardzo skupiona,

siedziała dyżurna Wrona.

- Zobaczymy ile kto wart.

Na miejsca...gotowi...START!

Wróbel machnął chorągiewką,

że aż się zachwiało drzewko.

I w tej właśnie sławnej chwili,

rajd się zaczął. Wyruszyli!

Kaczor kwaknął od niechcenia:

- Kwak - kwak, życzę powodzenia.

I już walka trwa zacięta,

na przecinkach, na zakrętach.

W lesie, dobrą pocztę mają.

Widzą, że prowadzi Zając!

Ilustracja: Joanna Zimowska - Kwak

Kierownicą kręci w lewo,

minął strumyk, minął drzewo.

Myśli sobie: - Tuż polana,

potem druga i wygrana!

Pędzi Zając lewa stroną

z szybkością niedozwoloną.

Wszystkich do ucieczki zmusza.

Więc na trasœe patrol rusza.

Na czele patrolu Kot.

Dopadli Zająca w lot.

- Dzień dobry!

- Jestem zajęty.

- Poproszę o dokumenty.

- Dlaczego?

- A mianowicie,

nieprawidłowo jeździcie.

Kto wyrusza na rajd w lesie

musi znać przepisy przecież.

- Panie Kocie, wygrać chciałem, 

więc trochę szybciej jechałem.

Ilustracja: Robert Budecki

Może to sprawiła trema!

A poza tym zęba nie mam!

- Co ma ząb do waszej jazdy?

- To zrozumie przecież każdy.

Wygrana ta podniesie

autorytet mój w tym lesie.

- Ząb nie ząb, a płacić trzeba.

Płać Zajączku, więc...

- O nieba!

Zając płacze, zwleka, biada

lecz się z Kotem nie dogada.

Bo wiadomo, oczywista,

Kot największy to służbista.

A Zające też nie mogą

wbrew przepisom jeździć drogą.

Lecz przerwijmy smutne słowa,

przez polankę pedzi Krowa.

Dowiedziała się o rajdzie

pewno się w czołówcw znajdzie.

- Taki rajd to wydarzenie,

które bawi mnie szalenie.

Kiedy jadę leśną drogą,

jestem bardzo szybką Krową.

Spójrzcie, jaki wdzięk i polot,

nie prześcignie mnie samolot.

Ilustracja: Marcin Bruchnalski

Nie dogonią mnie rumaki,

nawet nie dolecą ptaki.

Samochodem jadę sobie.

Rajd na zdrowie wyjdzie Krowie.

Takie rajdy bardzo lubię,

wszystkim mówię, głośno mówię:

nowoczesna jestem Krowa,

rajdowa, samochodowa.

Chociaż mam pokaźną tuszę,

ale wygrać dzisiaj muszę, muszę.

Krowa zręczna, nie zawraca

i nie błądzi, drogę skraca.

Ominęła patrol z Kotem,

już zniknęła za wykrotem.

Pędzi boczną dróżką w las,

ma jak dotąd świetny czas.

A za Krową dalsze wozy:

pierwszy z brzegu to wóz Kozy.

Patrzy, węszy, bródką strzyże

Widzi: inni coraz bliżej.

Cierpliwości Kozie brak.

- Nieee, nieee wygram rajdu tak.

Trzeba bowiem przez olszynkę,

potem w prawo przez dolinkę,

bo ja lubie pęd szalenie.

Ale co to? Oj! ZDERZENIE!

Nieee!

- A kto tak głośno meczy?!

- To ja Koza!

- Ładne rzeczy!

Ja tu z Wilkiem  jadę sobie

i nagle leżymy w rowie!

Okulary Kozo nałóż!

Drogowskazy sobie załóż!

Popatrz tylko jak jechałaś.

- Wrrr, cały lakier podrapałaś.

Przednia szyba też rozbita.

- Moja przybrudzona kita,

Panie Wilku co robimy?

Czy jedziemy, czy stoimy?

- Lis ci zaraz Kozo powie,

co z twym samochodem zdobie.

- Z kół powietrze Wilk wypuści!

- Nieeee!

- Wyjmie motor i zatłuści!

- Nieee!

- Akumulator rozbije!

- Nieee!

- Całą benzynę wypije!

- Nieee!

- Żartowałem.

- Nazbyt srogo...

- Wezwę ci pomoc drogową.

Lecz na zawsze zapamiętaj,

by uważać na zakrętach.

- Raz na wozie, raz pod wozem.

Taki los dziś spotkał Kozę.

- A my, Lisie, wyruszamy

i do mety prosto gnamy.

A tymczasem, hen na mecie,

już sędziowie są w komplecie.

Żuraw wszystkim przewodniczy, 

na zegarku swym czas liczy.

Żuraw zna się wszak na czasie.

Ej, uwaga, bo na trasie

Ślimak się pojawił z wolna.

Patrzy wkoło: - Droga wolna!

I za chwilę, co powiecie?

Ślimak pierwszy jest na mecie!

Nie do wiary, on zwycięzcą!

Wszyscy sławią jego męstwo,

są oklaski, szarfy, wieńce,

Ślimakowi, aż rumieńce 

wystąpiły ze wzruszenia

i słuchając przemówienia,

łzę uronił. Jedną, drugą,

że pokonał trasę długą. 

Ilustracja: Robert Budecki

Jak się okazało potem,

Ślimak wygrał na piechotę. 

- Jestem bardzo tym wzruszony,

i zaraz wracam do żony.

Zakończony rajd po lesie

lecz się wieść już taka niesie, 

że za rok, też o tej porze,

znowu się odbędzie, może?

A skoro wyniki znamy,

Pięknie dzieci pożegnamy.

"Leśny rajd, leśny rajd,

to największa z wszystkich frajd.

Leśny rajd, leśny rajd,

to największa z frajd.

Nie musimy samochodem,

można pieszo przebyć drogę.

ty z plecakiem, ja z kompasem,

żeby nie zabładzić czasem.

Leśny rajd, leśny rajd,

to największa z wszystkich frajd,

leśny rajd, leśny rajd

to największa z frajd!"

Ilustracja: Robert Budecki

Autor: Jerzy Dabrowski
Ilustracje: Danuta Przymanowska, Robert Budecki, 
Joanna Zimowska - Kwak, Marcin Bruchnalski

Ilustracje pchodzą z płyt i kaset magnetofonowych 
ze słuchowiskiem

 oraz książeczek:
"Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1983 rok, 

Wydawnictwo "Hubert", 2020 rok